موارد استفاده پرچم
در این مقاله سعی شده است که در موارد استفاده از پرچم در تمامی مراسم های به آنها اشاره ای داشته باشیم لذا بهانه این یادداشت هم پرچم است.
اولین مساله در مورد پرچم اینکه در برنامه‌های مختلف تلویزیونی، به ویژه برنامه‌های روتین و زنده، پرچم را در استودیوها می‌بینیم: رسمی و با پایه و برافراشته در محیط دکور یا ترکیبی خلاقانه
دومین مساله در مورد محل های نصب پرچم؛ روی سن سالن‌های همایش و نشست‌ها و کنفرانس‌ها پرچم یا پرچم‌هایی قرار دارد که در تصویرهای پیش چشم ما دیده می‌شود.
پرچم، نماد مهمی از هویت ایرانی ما است و وجود و حضورش نمایندگی کل ملت ایران و اعتبار و اقتدار آن را تداعی می‌کند. لحظه‌های برافراشته شدن این پرچم سه رنگ در میدان‌های ورزشی بین‌المللی و افتخار همه مردم به موفقیت نماینده‌ای از کشورمان، همیشه با اشک شوق همراه است. آن سوی این شوق، خشم و ناراحتی است، زمانی که به این نماد ملی بی‌احترامی شود. با بیشتر دیده شدن پرچم و همه جور دیده شدن آن این پرسش مهم ذهنم را مشغول کرد که «آیا هر چیز جایی و هر نکته مکانی دارد» در مورد پرچم نیز صادق است؟
قاعده‌های استقرار پرچم را از آقای علی‌محمد بیدارمغز که تجربه طولانی تشریفات در حوزه دیپلماتیک دارند، پرسیدم. وبعد با کمی جستجو در منابعی در مورد تشریفات و جایگاه پرچم مطالبی را مورد توجه قرار دادم. در برخی دستورالعمل‌ها به صراحت محل استقرار پرچم کشور و علت آن را شرح داده بودند.
کتابی با عنوان «اصول رفتار بین‌المللی» در زیرعنوان «تقدم پرچم» منتشرشده است.
در اماکن نظامی طبق آیین نامه های مربوطه از پرچم رسمی و سایر پرچم ها استفاده می‌شود.جلسه‌ای علمی داشتیم با رییس دانشگاه علوم انتظامی. در بالای سالن کوچک نشست، 2 پرچم بود: پرچم ایران و ناجا. پیش از شروع رسمی به همکاران میزبان خود یادآور شدند که باید پرچم‌ها جابه‌جا شوند. پرچم ایران به چپ برود و دیگری به راست منتقل گردد. این تذکر چقدر مهم بود؟ آیا همه جا با همین اهمیت به پرچم توجه می‌کنیم؟
در یکی از جستجوهایم با عنوان Flag Codes خواندم که دست راست، مدافع کلیدی جان ما است و در زمان صلح پرچم را راست خود (و قابل دیده شدن در چپ تصویر) قرار می‌دهیم و شمشیر را چپ. و در زمان جنگ، شمشیر را به راست می‌آوریم تا نماد دفاع از میهن باشد.
میهمان یکی از برنامه‌های تلویزیونی بودم. پشت دوربین‌ها، همسطح زمین، گوشه‌ای از استودیو، دریچه تهویه بزرگی سرجایش نبود. روی آن را با پرچم ایران پوشانده بودند. تعجب کردم. کسی آن را احتمالا ندیده است یا از اهمیت پرچم و ناموس میهن بودن آن خبر نداشته.
در سفری به پاریس برافراشته بودن پرچم‌شان، حتا در اندازه‌های کوچکی روی اتوبوس‌های شهری، توجه‌برانگیز بود. چقدر این پرچم و حضورش پیش چشمان و بر سر در خانه و ساختمان‌هامان برای ما مهم است؟
در مراسم رسمی و سخنرانی‌های مختلف و برنامه‌های تلویزیونی، روی نماهایی که می‌بینیم حساس شده‌ام. به جز مراسمی که برگزاری‌شان را بدون تیم تشریفات آزموده و باتجربه نمی‌شود فرض کرد، در اغلب موارد پرچم‌مان را در جای درست قرار نمی‌دهیم. یعنی آن را در سمت راست تصویر یا محل استقرار سخنران می‌بینیم. که غلط است!